Adem Yalnızlığı

Ey ateş ve bir hayli keskin alın şiirim

Bil, ışığı dinmiş geçmişimin çoktan

Bil ki değişmez artık yüzümün rengi

Gör, adı hasret olan göz rengimle

Gör ki çocukça bakışlarımla

Anla, yaşamadığım özlemden dahi hesaba çekiyorum kendimi

Anla ki en ilkel kelimelerimle

Giz bir yangın yeri gecelerimden ağrılarımla ölen tenimi

Ve hiç aymayan sabahların Lazarus emekleyişimi

Suskunluğumla örtüyorum