Aden, Arabistan_{Jean-Paul Sartre'in Önsözüyle}

Bu öfkeli genç adamlarla kim konuşacak? Öfkelerine kim tercüman olacak? Nizan tam onların adamı. Kış uykusunda, seneden seneye gençleşti. Dün bizim çağdaşımızdı; bugün, genç kuşağın. Nizan hayattayken, biz de onun öfkesini paylaşıyorduk, ama sonuçta hiçbirimiz "en temel sürrealist eylemi" gerçekleştiremedik. Şimdi yaşlıyız, kendi gençliğimize o kadar çok ihanet ettik ki, en haysiyetli tavır konuyu sessizce geçiştirmemiz olur herhalde. Eski anılarımız pençelerini ve dişlerim kaybetti (...) Ama hunharca öldürülmüş, genç ve öfkeli Nizan, aramızdan bir adım öne çıkıp, bugünkü gençlere gençlikten bahsetme hakkına sahip. İşte ilk kitabı. Yok olduğu sanılıyordu, yeniden diriliyor, çünkü yeni okuyucular onu talep ediyor. Şimdi yaşlılar kenara çekilsin ve bu yeniyetmenin kardeşlerine seslenmesine izin versinler: "Yirmi yaşındaydım. Kimse bana yaşamın en güzel çağı budur demesin." Jean-Paul Sartre