Adınla Çağırsan da Olur Beni

Ölüm Meleği

Gözyaşlarına tanık oldum bulutların

Topraklar ısındı, yere indi masum gökler

Kör tünellerin karanlığını boğdu beyaz ışıklar

Açıldı kutsal kapılar cehennem alevleri göründü

Görünmeyen bir el çekip götürdü beni

Ecinnileri kovalıyordu kartopu güvercinler

El açmıştı milyarlarca yıldız dualara

Sesler yankılandı yalçın sıra dağlarda.

Sıcak sabahları olmayacak günlerin

Güneş tutuklu kaldı Tanrı katında

Bir adım uzağında bekleyen ecel

Fener alayları gibi cehennem yalazlarında

Kaybolup gidiyor kimliği meçhul canlar

Ölüm melekleri peşimde hiç aman vermiyor

İçimde sevdan, tabutta ben mezara inmeden

Yanıp kül olabilsek bitse artık bu azap!