Ağrı / Eş_{Bir Temel Fenomene Dair Tıbbi, Felsefi ve Terapötik Değerlendirmeler / Nırxandınen Tıbbi, Felsefi U Terapotik Lı Ser Dıyardeyeke Bingehin}

Doğduğu 20. yüzyılı baştan sona yaşayan Hans-Georg Gadamer’in felsefi hermeneutiği, elbette metinler ve akademik hayat ile sınırlı değildir, aksine disiplinleri aşan karakterinden dolayı anlama felsefesi, yaşamın bizzat kendisiyle ilgilenir. Bu ilginin odak noktalarından birisi de, sağlık ve sağlığın eksilip uzaklaşması olarak ağrılı yaşamdır. Heidelberg Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi Kliniği’nce 11 Kasım 2000 tarihinde düzenlenen “Ağrılar” konulu konferans, farklı görüş açılarını bir araya getirdi. Konferanstaki felsefi provokasyon, ağrıyı ömür boyu ödev olarak belirliyordu. Bu konferans metninde Gadamer’in serbest, canlı konuşması olarak söyleşisi, “ağrı” fenomenine tıbbi ve terapötik açıdan yaklaşan fikirlerle buluşur ki acı çek[tir]en yaşam, işte disiplinlerarası bağlamda sadece farklı yorumlara varmaz, aynı zamanda birlikte-yaşama-dünyalarının farklı dillerine gelir, tıpkı benzeştirici zihniyetten sıyrılıp yaşamın bedensel ağrılarını hayatın vücutsal sızısına şimdi farklı akıtan şu iki, akrabalık bağı uzak, ama komşu dilde olduğu gibi.

Hermeneutika felsefi ya Hans-Georg Gadamere ku di destpeka sedsala bistan de çebuye u ew seranser jiye, helbet ne bendkiri ye bi metnan u jiyana akademik ve, le felsefa femkirine ji ber karaktere xwe yi ji ser disiplinan re, bi jiyane bi xwe re tekildar e. Yek ji xalen ve nivenda tekildarbune ye tenduristi u jiyana bi eş wek der-vekişandina tenduristiye. Konferansa li ser “eşan”, ku hatiye lidarxistin roja 11e Mijdara 2000an ji aliye Klinika Ortopedi ya Fakulta Tibbe ya Zaningeha Heidelberg, goşeyen cuda yen ditinan anin ba hev. Provokasyona li konferanse, eş weke sparteka daimi tayin dikir. Hevpeyvina Gadamer wek axaftina wi ya serbest u zindi di ve metne konferanse de rast te li ramanen bi lenezbunek ji goşeya tıbbi u terapôtik ber bi diyardeya “eş”e ve, ku jiyana janbar eve di benda navdisipliniye de ne tene digihe şiroveyen cuda, le herweha te zimanen dinyayen-pevrejine, mina wan her du zimanen dur ji gireka mervatiye, le ciran ku vedikişin ji zihniyeta minander u neha jevcihe didine herikandin eşen bedeni yen jiyane ji jana jinlaşe heyate re.