Aleviler

Veliyettin Ulusoy, Ali Balkız, Ali Rıza Selmanpakoğlu, Mustafa Timisi, İzzettin Doğan, Reha Çamuroğlu, Mehmet Bayrak, Fermani Altun, Yaşar Seyman, Turgut Öker, Cafer Solgun, Kelime Ata, Ercan Geçmez, Necdet Saraç, Turan Eser, Murtaza Demir, Birsen Temir, Mustafa Karayünlü, İzzet Er.

Aleviler son 20 yılda yürüttükleri mücadeleler ve hak talepleriyle toplumda görünür hale geldiler. Oluşmuş birçok haksız önyargıya karşı çıkarak, “Biz Aleviyiz ve bir inanç grubu olarak haklarımızı istiyoruz“ dediler. Bu yeni ses önce bir şaşkınlığa neden oldu. Sonra yavaş da olsa, onların da bu ülkenin vergi veren, askere giden yurttaşları olduğu fark edilmeye başlandı.

Aleviler ne istiyorlar? Bugüne kadar neden ve nasıl dışlandılar, baskı gördüler? 1938’de Dersim’de, 1978’de Kahramanmaraş’ta, 1993’te Sivas’ta, 1995’te Gazi Mahallesi’nde onları hedef alanlar, kurşunlayanlar, katledenler kimler? Onları öldürerek, ezerek ortadan kaldırmak isteyen iradenin arkasında nasıl bir anlayış yatıyor?

Neden Aleviler devlet katında meşru bir inanç grubu sayılmıyorlar? Aleviler zorunlu din derslerine neden itiraz ediyorlar? Diyanet İşleri Başkanlığı’nın yeniden yapılanmasını neden gerekli görüyorlar? Yurtdışındaki Alevi örgütlenmeleri Türkiye’deki Alevilerin kimlik taleplerinin yükselmesine nasıl etkide bulunuyorlar?

Bu kitap Alevilerin içindeki değişik eğilimlere, çözüm önerilerine, görüşlere odaklanarak, son dönemde yükselen Alevi örgütlenmesinin ve netleşen Alevi taleplerinin bir fotoğrafını çekmeyi, bir durum tespiti yapmayı amaçlıyor.