Ardından...

Yeşov Yılgısı'nın korkunç yılları boyunca on sekiz ayımı Leningrad'ın hapishane kuyruklarında geçirdim. Bir gün biri "tanıdı" beni. Arkamda dudakları mosmor bir kadın duruyordu. Bekleneceği gibi adımı hiç duymamıştı, ama hepimizin ortak özelliği olan o sersemlikten anısızın sıyrılarak kulağıma, - Yazabilir misin bunu? diye fısıldadı. (Herkes fısıldayarak konuşurdu orada.) Ben de, - Yazılabilrim, dedim. Bir zaman yüzü olan yerlerden bir gülümsemenin gölgesini andırır bir şey kaydı, geçti. -1 Nisan Leningrad