Baba Ben Çocuğum

…Ve bir bebek daha gözlerini açtı dünyaya. Peygamber Efendimiz’ in (s.a.v) söylemi ile; ” Rahmet, bereket, güzellik’lerle birlikte koparıldı göbek bağı. Kimileri için evin neşesiydi kız çocuğu. Kimileri için ise fazlalık.
Sahi; Kaderini başkalarının yazacağını bilse yine de gelmek ister miydi dünyaya? Yoksa ana rahmine düşer düşmez verilmiş miydi sözü “beşik kertmesi” adı altında? Bizim “bayram geliyor” diye sevinçle yaktığımız kınaları, onu gelin etmek için yakacaklarını bilse açar mıydı yumuk yumuk ellerini? Peki ya komşu teyzeler; Bebeğine hayırlı olsun’a mı gideceklerdi, yoksa minicik bedeni kaldıramadığı için doğuramadan ölen bebeğine taziye’ ye mi? Diyarbakır’ dan Van’ a, Tokat’ tan Sivas’ a, Antep’ ten Erzurum’ a, Türkiye’ den İran’ a 9 farklı hayatın içinden geçtim de geldim size. 9 tane eli kınalı kurban, 9 tane kadın olmaya zorlanmış çocuk, 9 tane ANNE… Benim o çocuklara sözüm var yoldaş.
Sen de bu yolda elimi tutar mısın?
Bu sözü benimle tutup bir umut ışığı yakar mısın?