Ben Bu Filmde Kadri Karahan’ı Oynuyorum

Bir dünün çocukluğu... parklar, salıncaklar, öylesi düş ülkesi... her şey biraz da orada başlıyor sanki ve yürü yürü bitmiyor sahiller, yüz yüz aşılmıyor denizler... sonra bir yerde yarınlar takılıyor boğaza, düğüm düğüm naralar atılıyor, okullardı ya da okuyup adam olmalardı bir günün çocukluğu ne kadar dudaklarındaysa o şarkı, o kadar söylenmiyor... uzak şehirlere göçler, sonra hayata alınan öçler; büyü gibi, büyük gibi harfler... şiirler... kalpte kocaman bir ağrı... aşka adanan her dize biraz yakmalı mı bağrı? Öfkeler... belki de sadece soğuk gecelere anlatılmış hatıralardan rol çalan sıcak hikayeler... bir film sanki her kalemin açılmış ucu; kimi oyuncu, kimi unutulmuş, kimi kırık... hile yok, ne düşerse kaderine onu oynayacaksın kalp! Öyle çok can yakmayacaksın, aç kalmayacaksın aşk! Bu filmde seni oynayacaksın apaçık...

Şiirlerde saklı kendim, geldim dersen çıkma, kaldım dersen çık...