Bir Huysuzun Dünlüğü ve Günlüğü

“Söz vermiştim kendi kendime: Yazı bile yazmayacaktım. Yazı yazmak da bir hırstan başka ne idi? Burada namuslu insanlar arasında sakin, ölümü bekleyecektim; hırs, hiddet neme gerekti? Yapamadım. Koştum tütüncüye, kalem kâğıt aldım. Oturdum. Ada’nın tenha yollarında gezer-ken canım sıkılırsa küçük değnekler yontmak için cebimde taşıdığım çakımı çıkardım. Kalemi yonttum. Yonttuktan sonra tuttum öptüm. Yazmasam deli olacaktım.” 
- Sait Faik Abasıyanık, “Son Kuşlar”

Bu dünyayla ve ülkesinin bugünüyle geçinemeyen bir adamın hayata, ölüme, şehre ve aileye dair hezeyanları…