Bir Şehir Masalı - Pişmaniye

Derken vakit hayli olmuş, yatma zamanı gelmiş. Hayri Dede herkese iyi geceler dedikten sonra ilave etmiş:

Ben de hiç yememiştim,
Nasıl görmedim, niye?
Bundan böyle tek tatlım:
İzmit’ten pişmaniye!

Hayri Dede televizyon seyrederken uyuklayıvermiş.
Eşi Hayriye Hatun da Hayri Dede’ye biraz baktıktan
sonra televizyonu kapatmış. Tuhaftır ki aynı anda Hayri
Dede de uykuda gülümsüyormuş. Hayriye Hatun, Hayri
Dede’nin gülümsemesini bir süre hayretle seyredip.

Ne var ki neye güler,
Neler görür rüyada?
Bir tuhaf bizim adam,
Böylesi yok dünya da.

Diye söylendikten üç beş dakika sonra yavaşça
gözlerini açan Hayri Dede sanki Hayriye Hatun’a nispet
yaparcasına:
Neden kapattın hatun?
Bırak da seyredelim,
Yorgunum biraz daldım
Uyuyup kalakaldım.