Bir Tutmanın Serencamı

Tutma verilerek elinden, gözünden hatta canından olmuş çocuklar vardı. Kesinlikle ağasının atı değerinde olamadılar. Koyunlarla, keçilerle aynı değeri gördüler. Hindistan’daki paryalar, Çarlık Rusya’sındaki müzikler, firavunlar dönemi Mısır’daki köleler ile tutmalar arasında sadece coğrafya ve isim farkı var. Hiçbiri yaşadığı dönemin tadını alamadı. Ne çocuk olanlar oyuna ne de genç olanlar gençliğine doydu. Aileler boğaz yükünü ağalarının üstüne attığını zannettiler fakat ağalar tam tersini yaptılar. Tutmalar onların elleri, ayakları oldu. Günü geldi hasmına karşı cenge gönderdiler. Zaman oldu en ufak hatada defettiler. Ana şefkatinden ve baba gölgesinden uzak yaşadılar.
Kır hayatı yaşayan herkes mutlaka kendinden bir şeyler bulacaktır…