Bizim Kuş

Dönüş vaktinin geldiğini fark eden öncü kuşlar ormana doğru yöneldiler. Muhteşem gösterilerine devam ederek dönüş yolculuğuna başladılar. Hiçbir karmaşaya, karışıklığa meydan vermeden ahenkli bir şekilde tören alanına ulaştılar. Ağaç dallarında kendilerine uygun mekanlar bularak kondular. Herkes yakınında olan arkadaşlarını tebrik ediyordu. Topluluğa büyük bir sevinç ve huzur hâkimdi. Biraz dinlenip kendine gelen anne ve babalar, yavrularını aramaya başladılar. Yavrularını bulanlar sevinç içinde onlara sarılıp tebrik ettiler.

Pırpır ile Hızlı da yavrularını arıyorlardı. İlk önce Harika'yı buldular. Sevinç ve mutlulukla ona sarıldılar.

Hem annesi, hem de babası ayrı ayrı onu tebrik ettiler. Başarmanın mutluluğu onun gözlerinden de okunuyordu. Ona:

- Kardeşlerini gördün mü? diye sordular.

Harika:

- Şirin'i gördüm. Buralardaydı. Ama Serçecik'i görmedim.

Hızlı:

- Haydi, hep beraber onları bulalım. Onları da tebrik edelim.

Pırpır:

- İçimde bir sıkıntı var. Serçecik'in başına bir şey gelmiş olmasın?