Çınar'ın Çocukları

Güneşin ilk ışıkları damla damla iniyor Işıl'ın üzerine... Terinin her zerresinden geçip ta içine siniyor, adeta ruhu yıkanıyor güneşin en ince süzümlerden geçmiş oırıltısıyla. Sesinin en yumuşak tonuyla sesleniyor Çınar: "Işııııılll... Işıııl!..." uyanıyor Işıl.

Çınar Işıl'a seslenirken sabah müziği duyuluyor. Müzik uyanışın, yeniden doğuşunsesini hissettiriyor. Çınar'ın dallarından yapılmış, yapraklarıyla desenlenmiş yuvarlak yer sofrası çimenlerin üzerine kuruluyor. Kahvaltısını yapıyor Işıl ve çıkıyor.