Dağ ve Kartal

Gül ve ölüm kalır geriye

Seni sevmek için yetiştirmem gerekir bir gülü en olmayacak yerinde

Sahi saçların gür ve kaderine boyun eğmişti kesilirken

Saçların zamanın karşısında kendi kaldı mı?

Zaman yalandır ve bir yerde bitmek zorunda değildir

Zamanın yıktığı dağların başında bir ölüye bakıyorum

Dağın ölümüne ağlıyorum

En büyük dağ ölüyor, gül ölüyor yüzünde