Dünün Dünyası_{Bir Avrupalının Anıları}

“Aslında anlattığım şeyler sadece benim yazgım değil” diyor Stefan 
Zweig anılarının önsözünde, “aksine bütün bir neslin yazgısı.” Bu, bir 
önceki yüzyılın o güvenli burjuva yaşamında büyümüş, büyük ölçüde 
Nasyonal Sosyalizm ve sürgün ile son bulan bir çağla kendini 
özdeşleştiren bir nesildir. Stefan Zweig, savaş karşıtı biri olarak I. 
Dünya Savaşı sırasında Zürih’e gidip oraya yerleşti. 1919’dan 1934’e 
kadar olan dönemde çoğunlukla Salzburg’da yaşadı, 1938’de 
İngiltere’ye, 1940’ta New York’a ve birkaç ay sonra da Brezilya’nın 
Petropolis kentine göç etti. Düşünsel vatanı olarak gördüğü 
Avrupa’nın çöküşü karşısında duyduğu umutsuzlukla 1942 yılında 
ikinci eşiyle birlikte intihar etti. 
Çok sıkıntılı koşullar altında yazılmış, o zamanki eğitim sistemine 
yapılan eleştirinin de eksik olmadığı anılarından oluşan Dünün 
Dünyası Stefan Zweig’ın Viyana’da geçirdiği huzurlu ve mutlu 
gençliğini gözler önüne serer. Bu yaşama ilk gölgeler Tuna 
Monarşisi’nin sonu ve iki Dünya Savaşı’nın felaketleriyle düşmeye 
başlar. Dünün Dünyası’ndaki değişimleri bu kadar derin etkiler 
bırakarak tanımlayan çok az kitap vardır; çünkü bu kitap, kişisel 
anıların ötesinde 20. yüzyılın ilk yarısında düşün dünyasında 
yaşananların tümünü özetler.
“Çünkü kırk yıl boyunca en içten görev saydığım, tüm gücümle ve 
inancımla uğraştığım barışçıl bir Avrupa birliği düşüncesi yıkılmıştı. 
Kendi ölümümden daha fazla korktuğum, herkesin herkesle 
savaşacağı savaş ikinci kez zincirlerini kırmıştı. Yaşamı boyunca tüm 
gücünü insanlığın ve düşüncenin birliğine adamış biri olan ben 
bozulmaz, sarsılmaz birliği gerektiren şu saatlerde yararsız olduğu 
kadar ani gelen bu ayrımla kendimi hiç olmadığım kadar yalnız 
hissediyordum.”