Düşmüşler

Avuçlarınıza doğdum.

Kim olduğumun bir öneminin olmadığı kafa kağıtlarına...
Tam yüzümün üstüne vurdular hakimiyetlerinin mührünü ve hiç ses etmedim. Babamın elindeki nüfusum, annemin kucağı ve kulağıma okunan ezanla vardım.

Uzağım artık teslim olmuş yanıma,yirmi dokuz senelik bir uzaklık bu.
Kulak vermedikleri; acı dolu, isyan planlı ve devrim hazırlığı içinde bulunan çığlığıma; bir kağıt yaktım, mürekkeple harladım ve dibi katran olmuş zihinlerinizi tutuşturmak adına biraz daha haykırdım.Bağırdım, yırtındım, duruldum
ve döküldüm her bir satıra...

Kapağı açılacak bir kitap sessizliğinde beni bulmak istersen, sayfalarda bir yerdeyim!

Çıkışı düşünme... yeterince çıkışım.