Eflâl 4

“KAOSUN IÇINDE BÜYÜYEN INSANLAR, NE ZAMAN DINGIN BIR SUDA YÜZSE BOĞULURDU. BAZILARIMIZIN RUHU GÜRÜLTÜYE O KADAR AŞINAYDI KI BIR PARÇA SAKINLIK GÖRDÜĞÜMÜZDE SESE IHTIYAÇ DUYAR VE O SESI ÇIKARTMAK IÇIN BOĞAZIMIZA UZANAN ELLER KENDI ELLERIMIZ OLURDU.”
 Eflâl... 
Mazinin prangalarından kurtulur ve kalemi eline alarak geleceğini kendi elleriyle yazar.
 Lâl... 
Bazı vedaların kendisiyle verdiği savaşla olduğunu anlar ve bu savaşı dişiyle tırnağıyla kazanır.
 Eflâl’in kaderin onu yanlış kapıya yönlendirmesiyle başlayan hikâyesi onlarca insanın hayatını değiştirir. Bu değişim hepsinin hayatını farklı açılardan etkilemeye devam etmektedir. Sona ulaşan yolculuklarında, pusulası kendi kalbi olanların yolu yeniden kesişecektir. 
Hayat önlerine her zaman bir set çekse de el ele o zorluğun üstünden atlayan Akdoğanların sınavı onları bambaşka noktalara götürür. Beraber göğüs gerdikleri bir yolculuğun sonunda bir kez daha sağ çıkabilecekler midir?