Eski İstanbul’da Mevsimler (1931-1951)_{-Kış, İlkbahar ve Sonbahar Ayları, Şeb-i Yeldâ, Karlı Günler, Rüzgârlar ve Fırtınalar-}

Eski İstanbul’da Mevsimler, Sermet Muhtar Alus’un 1931-1951 tarihleri arasında, kaleme aldığı eski İstanbul’un mevsimleri, ayları ve rüzgârlarına dair yazıları bir araya getiriyor. Bu yazılar farklı tarihlerde Akşam, Yeni Sabah, Son Posta gazetelerinde ve Aydede, Türk Folklor Araştırmaları ve Mizah mecmualarında yayınlanmıştır. 

Sermet Muhtar’ın İstanbul’un mevsimlerine dair gözlem ve şahitlikleri daha önce yayımladığımız eserleri gibi şehir-insan ilişkisini bu sefer de mevsimler üzerinden bir kitap bütünlüğüne ulaştırdı. Eski İstanbul’da Mevsimler bu haliyle eski İstanbul insanlarının mevsimlere göre âdetlerini, yaşayış pratiklerini, en geniş anlamıyla mevsimlere eşlik eden
aylar, rüzgârlar, fırtınalar ve meteorolojik hadiselerin şekil verdiği hayatları Sermet Muhtar’ca bir mizah lisanıyla ortaya koyuyor. Bir bakıma Sermet Muhtar’ın meydana getirdiği şehir tarihi ve insan hikâyeleri mevsimler üzerinden büyümeye devam ediyor.

Eski İstanbul'da Mevsimler, beş bölümden oluşmaktadır. Bölümlerden önce, İstanbul halkının kış ve yaz hakkındaki düşüncelerini ve âdetlerini genel olarak özetleyen “Mevsimlere Dair Tandırbaşı Kanaatleri, Yaz ve Kış Hakkında Hükümler” başlıklı yazıya bir “giriş” olarak yer verildi. Birinci bölümde kış hakkındaki yazılar yer almaktadır. Bu bölüm “Şeb-i Yeldâ”, “Kış Günleri ve Kar”, “Yılbaşı” ve “ Kış Ayları ve Soğuk Günler” alt başlıklarına sahip. İkinci bölümde ilkbahar, üçüncü bölümde sonbahar, dördüncü bölümde Muharrem ayı ve beşinci bölümde ise rüzgârlar ile ilgili yazılar bulunmaktadır.