Gore Glavata_{Başını Dik Tut}

Ve Türk tarafına geçtiler… Uzaktan gördükleri özgürce dalgalanan o Türk bayrağının tam yanındaydılar şimdi… O an Süleyman ve ailesi için o sadece bir Türk bayrağı değildi. O bir semboldü! O bir müjdeydi! O bir teselliydi! Aynı ağlayan bir çocuğu annesinin teselli etmesi gibi. “Tamam geçti artık; geçti, bitti!” diyordu onlara o bayrak.