Günden Kalan İzler

Dünyanın farklı coğrafyalarından fotoğraflarla süslenmiş yazılar...
Bizim Köyler
Şoseden denizden ırak
Dargın bir çocuk gibi ovada duran
Bizim köylerimizdir!
Tohumlar gibi düşer
Bizim köylerimiz dağlara
Ardıçlar gibi büyür!
Bizim köylerimiz
Solmuş bir resim gibidir
Eski bir yolculuktan kalan hatırda...
Necati Cumalı / “Huri ile Süleyman“dan
Bilindiği gibi ardıç, güzel Anadolu’muzda yetişen, kış ayları yaprağını dökmeyen, siyahımsı mor yuvarlak meyveli bir ağaç türüdür. Dalları toprakta çeliklenemeyen ardıç ağacı, mevsimi gelince tohumlarını yere döker. Ardıçkuşunun sindirim sisteminde değişime uğrayan ardıç ağacının tohumları kabuklarını açar ve dışkıyla toprağın bağrına karışan tohumlar tutar. Yeni bir ardıç ağacının doğum süreci de böylece başlamış olur.
Sevgili okur...
Eğitim kurumlarımızı ardıçkuşuna, çocuklarımızı da ardıç ağacının dallarıyla meyvelerine benzettim. Çocuklarımızın eğitim dönemi, ardıç ağacı meyvesinin ardıçkuşunun midesinde geçirdiği dinlenme süreciydi benim için. Okulu olmayan bir Anadolu köyünde bir ardıç ağacının tohumu olarak yeşerdim.
Olanaksızlıklar ve yokluklar içinde köyümden uzak, bir ardıçkuşunun bünyesinde akla hayale gelmeyecek zor şartlar altında eğitim ve öğrenim gördüm. İnancım, olanaksız çocuklara kendimce el vermek, yol göstermek ve bir kapı açmak.
Onlara bir okul yaptırarak eğitimlerinin gönüllüsü oldum. İnancım, her ardıç ağacı dalının, meyvesinin sevgiyle açmasıdır. Çünkü, ardıç ağacının
gelişimi, büyümesi çocuklar gibi zordur. Emek vermek gerek çocuklara.
Sevgili okur...
Dünyanın farklı coğrafyalarından çektiğim fotoğraflara özdeş metinlerin
birleştirilmesiyle oluşturulan ve sizlere sunulan bu kitabın geliri, çocuklarımızın eğitim ve öğretimi için kullanılacaktır. Beğenip destekleyeceğinize inancım sonsuzdur.
Çocuklar... Ateşböceklerimiz.
Karanlıklarımızdaki küçük noktalar, gökyüzünün yıldızları...
Çocuklar...
Çiçeklerimiz.
Çorak topraklarımızın, dağlarımızın bin bir rengi...