Hakikatin Kokuları

Ey Gönül! Yüce Allah evrende her şeyi eksiksiz olarak yaratıp bir nizam ve intizam içinde var etmiştir. Bizler yeni bir şey öğrenmiyoruz ve bulmuyoruz. Bizler sadece var olan güzellikleri Allah'ın inayetiyle gayret ederek gün ışığına çıkarıyoruz. İçimizdeki saklı olan güzellikleri ve sırları ancak Allah ile bağ kurduğumuz zaman keşfediyoruz. Sen de içindeki güzellikleri keşfetmek istiyorsan bir yolunu bul ve Allah'a yönel.

Allah beni aşk denen şeyle tanıştırdı. Ben âşıkların yolundan geçerken yolda bazı çiçeklere rastladım. Bu yolda yüzbinlerce çiçeğin olduğunu gördüm. Her çiçeğin rengi, kokusu, şekli farklıydı. Her bir çiçek ayrı yerlerde yetişmiş ve kendi yetiştiği yerin kokusunu almıştı. Naçizane niyetim, kendini bulmaya çalıştığın bu yolda; sana kendi içindeki güzellikleri göstermek ve yine kendi içindeki ışığı sana fark ettirmektir. Bu manevi yolculukta okuduğun cümleleri bir çiçek olarak kabul et. Her insanın kendine has bir kokusu vardır. Senin de kendine ait bir kokun vardır. Sana bu çiçekleri sunarak kendi hakikat kokunu bulman ve asıl kaynağa yönelmen için dağlardan, bayırlardan, yollardan, su içtiğim pınarlardan beslenip çiçekler ekip biçtim. Sana bu güzel çiçeklerden her birini tane tane, demet demet aşk ile hediye ediyorum. Bu cümleler, kendini aramaya çalışan ve içinde bulunduğu uykudan uyanmak isteyen her ruha bir penceredir. Bu pencereden bakıp tefekkür ettiğimiz zaman gül bahçelerini göreceğiz.

Her insan bir çiçek gibidir. Her çiçeğin kokusu farklıdır. Bu koku belki de senin bildiğin koku değildir. Bu koku burunla değil sadece gönülle hissedilir. Bu koku; hakikatin, saygının, sevginin kokusudur. Tekâmül yolculuğunda bu çiçekleri koklayarak kendi hakikatinin kokusunu bulup inşallah asıl kokuya ulaşırsın. Bu cümlelerden yani bu çiçeklerden farklı farklı kokular almanın sende güzel bir his ve etki bırakacağını ümit ediyorum. Her şey birdir, kaynak birdir, bütün çiçekler birdir, bütün kokular birdir. Her şey birden bir'e hizmet ediyor. Bunu anlamak ve idrak etmek ümidiyle.