Hatıraların Masumiyeti

Orhan Pamuk’un yeni kitabı Hatıraların Masumiyeti, bir film kitabı. Kitap Pamuk’un bu film için yazdığı metinleri, konuşmaları ve filmden seçilmiş kareleri içeriyor.

2012 yılında İngiliz yönetmen Grant Gee ile Orhan Pamuk, Masumiyet Müzesi, İstanbul ve Pamuk’un dünyasını kapsayan bir belgesel için çalışmaya karar verdiler. Sonuçta ortaya 72. Venedik Film Festivali’nde eleştirmenlerin yoğun övgüsüyle karşılanan bir belgesel film Hatıraların Masumiyeti çıktı. 


Türkiye’de 25 Mart’ta sinemalarda gösterime girecek olan Hatıraların Masumiyeti “The Innocence of Memories”, İngiltere ve başka Avrupa ülkelerinde de sinemalarda gösteriliyor… Pamuk bu film için romandaki bir kahramanı geliştirdi.

“Benim adım Ayla, Füsun’un arkadaşıydım. On bir yıl ona komşu yaşadım...”

Orhan Pamuk, İngiliz belgesel film yönetmeni Grant Gee ile birlikte hazırladığı, Hatıraların Masumiyeti “The Innocence of Memories” filminde Masumiyet Müzesi romanındaki Kemal ile Füsun’un aşk hikâyesine Füsun’un arkadaşı Ayla’nın gözünden yeniden bakan bölümler eklemişti.

Pamuk, bu filmden yola çıkarak hazırladığı Hatıraların Masumiyeti kitabına senaryonun yanı sıra, yazar ve arkadaşı Emre Ayvaz’ın film için kendisiyle gerçekleştirdiği söyleşinin “Roman, Müze, Film” adlı özgün bir anlatıya dönüştürdüğü metnini de ekledi. Kitapta ayrıca Orhan Pamuk’un ve Grant Gee’nin (filmden) seçtiği görüntüler de yer alıyor.

Kitabın son bölümünü oluşturan ve filmin İstanbul’daki ilk gösterimi onuruna Pamuk ve Gee’nin yaptığı halka açık söyleşi ise edebiyat ve sinemanın meydana getirilme süreçlerinden hayatlarımızın benzerliğine, edebiyat kadar sinema meraklılarına da sesleniyor.

Pamuk’un 2008 yılında yayınladığı Masumiyet Müzesi romanı 1975 ile 1984 yılları arasında İstanbul’da, varlıklı iş adamı Kemal ve onun uzak akrabası, yoksul Füsun’un arasındaki unutulmaz ve talihsiz aşkı anlatıyor. Masumiyet Müzesi ise bu unutulmaz aşka ve İstanbul’daki gündelik hayatın izlerine tanıklık ettiğimiz, kelimelerin eşyalara dönüştüğü bir mekan.

Orhan Pamuk: “Bir şehirde benim yaptığım gibi 62 yıl sürekli yaşarsanız, şehrin, anıtların, binaların, manzaraların, duvarların, ağaçların, gecesi gündüzü, kedisi köpeği, sokaktaki insanı, kaldırımı, meydanı, her şeyi sizin hatıralarınıza gönderme yapan bir işarete dönüşür.”