İslâm Felsefesi Araştırmaları-1

İslâm felsefesinin tüm alanlarını kapsayan çalışmalar için yeni bir kaynak olması amacıyla hayata geçirilen “İslâm Felsefesi Araştırmaları” dizisinin ilk kitabı olan İslâm Felsefesi Araştırmaları- 1 başlıklı bu çalışma mezkûr alanda her biri farklı konuları değerlendiren 6 makaleden oluşmaktadır. Kronolojik sıra takip edilerek yapılan tertipte birinci makale Dr. Mehmet Dugan’ın “Hârezmî’nin Mantık ve Matematik İlimlerine Dair Görüşleri” başlığını taşımaktadır. Yazar, Harezmî’nin Mefâtîhu’l-Ulûm adlı eseri temele alarak onun matematik ve mantık ilimleri hakkındaki görüşlerini değerlendirmiştir. Fatma Çiftçi’nin kaleme aldığı ikinci makalenin başlığı ise “İslâm Düşüncesinde Felsefî Roman Geleneği: Salâmân ile Absâl Adlı Hikâye Örneği”dir.
Araştırmacı bu çalışmada İslâm düşüncesinde felsefî-sembolik roman geleneğinin öncüsü İbn Sînâ’nın Salâmân ile Absâl adlı risalesini tahlile tâbi tutmaktadır. Yazar bu çalışmada öncelikle adı geçen risâlenin İbn Sînâ’ya aidiyetini tartışmakta daha sonra da bu hikâyenin kökenine dair iddiaları irdelemektedir. Dr. Fırat Çelebi “İbn Cebirol’ün Islâhu’l-Ahlâk Adlı Eserinde Galenosçu Düşüncenin Yansımaları” isimli üçüncü makalede Yahudî filozof İbn Cebirol’ün Islâhu’l-Ahlâk adlı meşhur eserini tahlile tâbi tutarak bu eserde Galenosçu fikirlerin etkisinin boyutlarını ele almaktadır. Dördüncü makale ise Fahrettin Koç’un “Sadreddin Konevî Düşüncesinde Sevgi” başlıklı çalışmasıdır. İbn Arabî’nin öncülüğünü yaptığı İrfan Ekolü’nün en önemli temsilcilerinden olan Sadreddin Konevî’nin sevgi düşüncesini değerlendiren yazar, bu çalışmada Konevî’nin sevgiyi muhabbet, rıza, adalet, rahmet, ülfet ve hevâ gibi terimlerle irtibatlı olarak ele aldığını vurgular. Daha sonra da düşünürün Tanrı’nın yaratılmışlara dönük sevgisinin mâhiyeti değerlendirir. Şefika Avcı’nın kaleme aldığı beşinci makale “Şehbenderzâde Filibeli Ahmed Hilmi’nin Ruh Anlayışı” başlığını taşıyor olup yazar bu çalışmasında düşünürün hayatına kısaca yer verdikten sonra onun İlm-i Ahvâl-i Rûh adlı eserinden hareketle ruh-nefs ve ilintili konular hakkındaki görüşlerini değerlendirmektedir. Kitabın altıncı makalesi ise Feyza Nur Çınar’ın “Fazlur Rahman’da
Din-Felsefe İlişkisi Açısından Hakikatin Birliği” başlıklı çalışmasıdır. Çınar, bu yazısında Fazlur Rahman özelinde felsefe-din ilişkisini ele alırken hakikatin birliği tezini öne çıkarır ve düşünürün bu hususu nasıl değerlendirdiğine dikkat çeker.