İslam Felsefesi Teşekkül Dönemi: Kindi-Farabî-İbn Sîna

Müslüman filozofların felsefe tanımlarından birisi de, tahsilu’s-saade, yani mutluluğu elde etmektir. İnsanın biricik hedefi bu dünyada mutlu olmak ve erdemli bir ortam içinde yaşamaktır. Peki, erdemli olmayan bir ortamda yaşamak zorunda kalan kişi nasıl davranacaktır? Erdemli olmayı hedeflediği için yapılan yanlışlara da evet diyemeyeğine göre erdemli bir insan yahut filozof nasıl bir hayat tarzı seçmelidir ki mutlu olabilsin? Aynı soruyu bir de “her türlü milli ve manevi değerin alt üst olduğu erdemsiz bir ortamda bile dingin ve mutlu bir hayatı koruyabilmek nasıl olacaktır? şeklinde de sorabiliriz.

Bu soruların cevaplarını felsefeyi küfür, kelamı/teolojiyi zındıklık, tasavvufu da şirk olarak gören radikal okumalar yerine bu üç disiplinin eş güdümlü eleştirel ve mukayeseli okumalarıyla yeni bir din dili oluşturmakla bulabiliriz. Bu noktada Batı’da ilk Müslüman filozof olan İbn Bacce’nin siyaset/ahlak felsefesindeki özgünlüğü bu soruları politik araştırmasının ana konusu yapmasından kaynaklanmaktadır. Elinizdeki eser, filozofun bu soruları müzakere ettiği Tedbiru’l-Mütevahhid adlı eserinin Arapça metni ve çevirisidir.

Bu eseri salt çeviri-metin olarak yayımlamak yerine yukarıdaki soru(n)lardan hareketle yazdığımız makaleleri de kitaba ilave ettik. Böylece “okur”, Tedbiru’l-Mütevahhid’in Arapça orijinal metni ve çevirisiyle birlikte, buradan hareketle oluşturulmuş makalelerle İbn Bacce’nin Bireysel Yönetim tasavvurunun güncel sorunların çözümündeki yerini de görme ve test etme imkânı bulacaktır.