Issız Damla

Ben yazmamalıyım belki,

Susmalı kalem,

Issız Damla hep ıssız kalmalı!

Saatli bomba gibi kalemim,

Beni ben bin parça ediyorum.

Sevmenin azı karar,

Çoğu zarar...

Yüreğimden gelmeyen

Hiç bir sözü kaleme almadım...

Saatleri yine korkuya kurdum,

ama yine “ Allah birdir”

Diyorum,

Biliyor o beni...

Yarattığı âlemleri bildiği gibi...

Ürkek, titrek, çekimser,

Biraz şaşkın, biraz acılı,

Biraz da kendimden bile usanmış...

Benim bir yanım dua,

Bir yanım özlem...

Yâdıma alevden sükûtlar düşer,

Korkunun bile korktuğu zamanlardayım...