Kalbe Söz Düştü

Pes

Bir anda kesildi bütün sesler
İçimde inceden bir musiki
Keman sesi “gıy gıy” diyor

Kafamda alegorik fırtınalar
Akıl, fikir ilmeğine takılı
Bu düşünceden “cay cay” diyor

Gayretimi coşa verip
Her hoş gelen boşa koşan
Ayaklarım “dur dur” diyor

“Tamam işte, oldu.” dersin
Ahalide sağır hali
Bir ağzıdan “ney ney” diyor

Efkar dağının başı duman duvağı
Irak değildim de bıraktım artık
Beden bile “pes pes” diyor

Ah! kalbim, gögüs kafesimde çırpınan serçe
Kalayım diyorum biraz daha... Biraz daha..
Her şey bana “git git” diyor
Kanatlanıp “uç uç” diyor.