Kalp Yarası

“Sonra bu kısa romanı okumaya başladım. Dediğim gibi, ilk kez okuyordum. Sıcak, içten, alabildiğine alçakgönüllü anlatımı kendine çekiverdi beni. Kış sonunda, erken ısınan havayla açmış bahar dallarının pencerelerden göründüğü, Sapanca’da bir evdeydim. Romanın ’dekor’una tıpatıp benzeyen bir ortamda. Gün Batarken Kalp Yarası bitti. Derin bir sızı duyuyordum.“

Selim İleri

“Derin bir ürpertiyle eğildim ve ıslak gözlerinden uzun uzun öptüm. Sonra kendimi onun kollarından kurtararak, dudaklarımda gözlerinin yaşıyla, kaçtım, uzaklaştım...“