Kar da Yanar

Kar da Yanar

adını kalbim kıl ki,
uçurumda açsın çiçekler
her koşulda alın teri sergisini güne tutayım
yar diyeyim derin kuyularda
adını kalbim kıl ey yar
denizler dağlara karıştığında
boşluk anlamla vuruştuğunda
yaslanayım civadan yağmurlara 

atam İbrahim gibi
kayıp gidenleri sevmeyen
tek başına ümmet olmak var ya
ateşte yıkanayım akla sığmayan
adını kalbim kıl
haşa ki, zorluk olur mu sana
bilemem ben, bilmezliğim sığınağım
her an şaşıran çocuğum ben
büyüdükçe kendini aşıyor şaşkınlığım.