Kırık Bir Hayat

Ah babacığım… Benim için ne kadar da çok emek harcamıştın… Kelimelerin kifayetsiz kalacağı, derin bir hüznün ruhumun en ücra köşelerinde kümeleneceği; binlerce, milyonlarca insanın bile anlatabilme yetilerinin erişemeyeceği kadar acı yüklü bir travmanın içerisindeyim hâlâ!.. En çok sen hak etmiştin tüm emeklerinin karşılığı olarak ilk gözbebeğin olan evlâdını güzel yerlerde görebilmeyi… Olmadı babacığım, yapamadım ve bu nedenle de uzun yılların biriktirmiş olduğu kocaman bir hüznü barındırmaktayım ruhumun en uç derinliklerinde… Bu dünyada olmadı fakat öteki âlemde olur ümidiyle yaşamaktan başka bir şey gelmiyor elimden!.. Sen ki tüm imkânlarını kullandın benim için ve karşılığında mükâfat olarak yalnızca istikrar ve başarı istedin. Ben ise tam aksine şuursuzca sizleri hayal kırıklığına uğratıp; “,KIRIK BİR HAYATIN” ölünceye dek süreceği büyük bir hezeyanın içerisine sürükledim seni, güzel anneciğimi ve canım kardeşimi!.. Pişmanlıklarımı yazıya dökmekten bile yoksun bir durumdayım!.. Yüz binlerce sayfa dolusu pişmanlık ifadesiyle, hüzün dolu sözcüklerle ve anlamsız duygularla yazacak olsam dahi hissettiklerimi, sizlere yaşatmış olduklarımı ve kocaman bir hayatı nasıl da boş yere heba etmiş olduğumu; hiçbir zaman geri gelmeyecek eski Fatih biliyorum.