Kırk Yılın Şiirleri

Habersiz gitmiştin bir akşamüstü

Uzun uzun bakıp dedin hoşça kal

Ben dünyaya küstüm şans bana küstü       

Kırıldı bir yürek kırıldı bir dal

Gelirsen kapımı iki kere çal

Umurumda değil yolda menzilde

Gözüm pencerede kulağım zilde

Düğme aşağıda biraz eğil de

Yakındır diyordu kahvemdeki fal

Gelirsen kapımı iki kere çal

Üzülseydim gam kedere batardın

Ellerini saçlarına atardın

Şaşkın şaşkın bileğimden tutardın

Hep öyle sevmiştim yine öyle kal

Gelirsen kapımı iki kere çal