Küçük Prens

Leon Werth'e…

Bu kitabı bir yetişkine ithaf ettiğim için çocuklardan özür diliyorum. Ciddi bir mazeretim var: Bu yetişkin kişi benim dünyadaki en iyi arkadaşım. Bir başka mazeretim ise: Bu yetişkin kişi her şeyi anlayabilir, çocuklar için olan kitapları bile. Üçüncü bir mazeretim daha var: Bu yetişkin, acıktığı ve üşüdüğü Fransa'da yaşıyor. Onun teselliye gerçekten ihtiyacı var. Tüm bu mazeretler yeterli gelmezse, bu kitabı, bu yetişkin de bir zamanlar çocuktu, işte o çocuğa ithaf ediyorum. Tüm yetişkinler önce çocuk olmuşlardır. (Ama pek azı bunu hatırlar.) Öyleyse ithafımı düzeltiyorum:

Küçük bir erkek çocuğu olduğu zamanlardaki Leon Werth'e…”