Makine - Çanakkale

Burak kendi halinde tanrıdan uzakta hem de çok çok uzakta edebiyat öğretmenliği yapan, kozmosun derinliklerinden gelen sırlara kapalı olarak yaşayan fakat kendini bilge olarak yetiştirmeye çalışan birisidir. Bir gün, hem de arayışlarda olduğu o günlerden birinde adını bile hatırlamadığı bir otelde bir rüya görür. Başka bir gün rüyasında bir mezarlıkta elinde ucu kanlı bir kürek ve bir mezarın üzerinde ölü bir bekçinin başında kendine geldiğini görür. Aynı rüyada neler olduğunu anlamaya çalışırken 1915 yılından yani Çanakkale Savaşı zamanı Ali Yüzbaşı ile ilgili yazılmış birkaç sayfa bulduğunda neyin rüya neyin gerçek olduğunu iyice karıştırmaya başlar.

Tüm bunların en garibi rüyasında gördüğü kendisinin Kahraman Ali Yüzbaşı hakkında gerçekten de bazı şeyler karalayan birisi olmasıdır. En azından rüyasına göre. Bunlar, belki bilinçaltının derinliklerinde yatan belki de kozmosun derinliklerindeki sırlara kapalı olarak yaşadığı bilinciyle uyanmakta olan tanrıya duyduğu nefretle hem Yüzbaşı ile alakalı satırlara hem de kendi benliğine yazılmıştır. İçinde bulunduğu ruh durumunu belki de en iyi özetleyecek olan satırlar şunlardır.

İnsanlar konuşuyor
Nedir bunların gerçek yüzü
Hislerim değişiyor
Bazen masmavi bir gökyüzü
Bazen ise Ay’ın karanlık yüzü