Mavikara

Yalındır
Az okunmuş ipliksi safirlerden
Kedilerin düşlerinde unutulmuş
Çocuk seslerinden
Bu tarz yalanlardan dem vurur

Ayakları yaz kış üşür
Niye kendi gözlerine hiç çekilmez
Aslında bilinir
Kekredir dili

Deniz kıyısında oturur sabahları
Kimse görmesin diye
Nerelere girip çıktığını öğle vakti
İsimsiz

Acıyı seyreltir
Parmak uçlarında yürümekten sıkıldığında
Kalemiyle

Zanneder ki şiirdir yazdıklarım