Meryemler Mabedi Terk Ederse

Yaşamadan, hissetmeden yazı yazılmamalı..

Geçen on beş yılın birikmiş yazılarını, kardeşlerimle paylaşmayı kendime bir borç bildim.

Bazı dergi ve sitelerde yayınlanan ve hiç yayınlanmamış yazılarımı bir araya getirdim.

Dün yazdığım yazılar, bugünlere de dokunuyordu.
Tarihe bugünlerin duygu ve düşüncelerinin notunu düşmek istedim.
Geçmişte yazdığım yazıların önce kendime faydası olduğunu gördüm.
“İyi ki yazmışım” dediğim zamanlar çok oldu. 
İnsan her zaman aynı duygu ve düşüncede olamıyor çünkü.
Dönem dönem hissedilenler, yaşananlar farklı olabiliyor.
Gelecek nesil bizi anlayabilecek mi bilemiyorum.
Her şey çok hızlı bir şekilde değişiyor.
Anlayışlar, yaşantılar, değer yargıları...
Gençlerle aramızdaki mesafe gittikçe daha çok açılıyor.
Tecrübelerin aktarıldığı bu kitabın onlara faydalı olabileceğini düşünüyorum.
En azından geçmişte anne babalarının neye, nasıl baktığını bilsinler.
Değişimin boyutunu görsünler. Onları biraz anlamaya çalışsınlar.
Bizim devre için de bir delil olsun, “bir zamanlar...” diye başladıkları zaman söze...
Tatlı bir hatıra, belki bir iç çekişler...
Hayatın tam ortasından yazdım.
Yazmak için yazmayı hiç sevmedim.
Bundan dolayı yaşadığım zaman, hissettiğim zaman yazdım. 
Gönülden gelenin gönüle gideceğini bilerek...
Her şeyin hesabının verileceğinin bilinciyle, korkarak...