NefesTen

Çığlığın Çağrısı...

Ne çok haksızlık iç içe yaşanıyor şu yaşlı dünyamızda...
Çocukların oyuncakları her gün yeniden alınıyor ellerinden. Anaların babaların yüreciği dağlanıyor. Bebeler ölüyor "ölümden habersiz." Yanıyor yıkılıyor dünyamızın bir yerleri her gün ve sanki inadına... üstelik sorgusuz...
Onca saldırı haksızlık yanlış yıkım... ne ki insan yine ayakta dünya yine bildiğince dönüyor; bebeler inadına her gün bir kez daha yeniliyor yaşamı ve ışıl ışıllığımız direniyor....
Şaşılacak şey demeye durmasın diller; yaşamla kol kola gelmiş/ girmiş sanattır direnci doğaltan/ büyüten ve çocukların sevinç çığlığına bebelerin masmavi göğe gülümsemesine kapılar aralayan her gün yeniden ve inatla...

Y. Bekir Yurdakul