Niyazi Mısri'nin İzinde Bir Ömür Seyahat_{Dildar-ı Şemsi}

Bursa Mısrî Dergâhı son şeyhi Mehmed Şemseddin Efendi (Ulusoy, 1866-1936) eskilerin "kesîru’t-te’lif" dedikleri çok eser veren bereketli müelliflerden biri. Elinizdeki kitabı enteresan bir seyahatname; Halvetiye tarikatının Mısriye kolunun piri olan Niyazî-i Mısriye kolunun piri olan Niyazî-i Mısrî’nin Limni adasındaki tekke ve türbesini ziyaret etmek için yaptığı yolculuklar ve bunlarla alâkalı hatıralar ve notlardan oluşuyor. Şemseddin Efendi 1889-1908 tarihleri arasında yedi defa büyük mürşidini ziyaret etmiş ve bu seyahatler vesilesiyle yaptığı işleri, tanıştığı şahsiyetleri, uğradığı şehirdeki dinî-tasavvufî kültürle ilgili örf ve adetleri, tekkeleri, tasavvuf ve tarikat muhitlerini, şeyh ve dervişleri, yolculukların hoş ve nâhoş yönleriyle huzur ve huzursuzluklarını anlatıyor. Seyahatnamenin uğradığı şehirler zenginliği için bir fikir verebilir: Bursa, Balıkesir, Aydın, İzmir, Urla, Limni adası, Midilli adası, Selânik, Gelibolu, İstanbul... Eser 1929’da kaleme alındığı için II. Meşrutiyet devri ve Cumhuriyet’in ilk yıllarının tasavvuf-tarikat kültürü merkezli meselelerine, zaman zaman din-siyaset ilişkilerine ve bunlar etrafındaki münasebetlere de intikal ediyor.