Oramanlar'ın Sonu

Kaçış

Ablası Ecekuş, kardeşi Tongur oğlu Erboy, onun sevgilisi Yansi kızı Eşin için kaygılıydı, korku duyuyordu. Onlar Oraman Yargı Kurulu'nca ölümle yargılanmışlardı. İkisinin alnında da görenlerin uykusunu kaçıran o kara örümcek damgası vardı. O damgayı yiyenlerden bugüne dek hiç kurtulan olmadığı için kaygısında, korkusunda haklıydı. Kızgın ateşle dağlanmış damga, ta kemiğe dayandığı için silinip çıkarılamıyordu. Damgalıyı görenler, kurşun yemiş domuz gibi onlardan uzaklışırdı. Hiç kimse damgalıya değil, aş ekmek, su bile veremezdi. Analar, babalar, kardeşler bile yaklaşmıyordu, damgalıya yardım etmeye kalkışırsa, kim damgalıyla konuşup onun selamını alırsa, o kişi damgalıdan bile kötüdür.