Peygamber Efendimizle 40 Gün

Hz. Ali (r.a) Efendimiz (s.a.v)i şöyle tarif eder: Ne aşırı uzun ne de aşırı kısaydı. Orta boylu idi. Hafif dalgalı saçları vardı; ne kıvırcıktı ne de düz. Tombul yüzlü ve yumru yanaklı değildi; yüzünde hafif bir yuvarlaklık vardı. Mübarek yüzlerinin rengi kırmızıya çalar şekilde beyazdı. Gözleri siyah; kirpikleri sık ve uzundu. Kemiklerinin eklem yerleri ile omuz başları iri yapılıydı. El ve ayak parmakları kalıncaydı. Yürürken engebeli bir yerde yürüyormuşçasına ayaklarını sürümeden sertçe kaldırırlar ve adımlarını genişçe atarlardı. Bir kimseye baktıkları zaman yalnızca başlarını çevirerek değil bütün vücutları ile o tarafa yönelirlerdi. Peygamberler zincirinin son halkası olduğunun göstergesi olan Nübüvvet Mührü sırtında kürekleri arasındaydı. O (s.a.v) insanların en cömert gönüllüsü en doğru sözlüsü en yumuşak tabiatlısı ve en arkadaş canlısı idi. Kendilerini ansızın görenler heybeti karşısında sarsıntı geçirirler; fakat üstün vasıflarını bilerek sohbetinde bulunanlar ise Onu (s.a.v) her şeyden çok severlerdi. Onun (s.a.v) üstünlüklerini ve güzelliklerini tanıtmaya çalışan kimse: Ben gerek Ondan (s.a.v) önce gerek Ondan (s.a.v) sonra Onun (s.a.v) gibi birisini görmedim demek suretiyle Onu (s.a.v) tanıtma hususundaki aczini ve yetersizliğini itiraf ederdi. Allahın salat ve selamı Onun (s.a.v) üzerine olsun.