Peygamberler ve Tanrılar

Yaygın bir 19’uncu yüzyıl safsatası, tek tanrılı dinlerin kökeninin çok tanrılı dinler olduğunu, tek tanrılılığın çok tanrılılıktan evrilme (veya tecrid) yoluyla ortaya çıktığını savunuyor. Oysa tam tersi doğru:

-“Çok tanrılı dinlerin kökeni tek tanrılı tek dindir!“
Vaktim olursa bu tezi yüz ayrı delille desteklerim. Bir kere medeniyetler arası, çok tanrılı dinler arası benzerlikler, rastgele başlangıca değil, “ortak köken”e alâmettir ki, bununla ilgili günümüzde birçok çalışma var.

Ama bizde hâlâ 19’uncu yüzyıl pozitivist / materyalist dövizleri taraftar’ buluyor. Çünkü bunlar daha sığ ve dolayasıyla ayaktakımına daha çabuk beğendirilebiliyor. Ciddi ciddi materyalist açıdan izahını yapamadığı için “Kuantum Teorisi safsatadır” diyen tipler gördü bu gözler. Yiyorsa bunu Kapıkule ’nin öbür tarafında söylesene delikanlı!

Doğrusu bu tartışmaya, katılırken kimseye hakaret etme amacında değildim. O yüzden de elâlem üstüne on tur fark atmışken, bizde hâlâ 19’uncu yüzyıl safsatalarının sorgulanmamış ve bazılarınca “sorgulanamaz” olmasını, ülkemizin dünya fikir imaline katkısı olmayan, fikir hareketlerini bir hayli gerilerden izleyen ve epey güç kavrayan bir ülke olmasına bağlamam daha kibar bir redüksiyon olur.

Ama olsun, ben buradayım. İBDA’dan geliyorum, gelecekteki köyden… Aramızda birkaç yüzyıl olsa da sıkıntı yok, sizin dilinizi biliyorum, pek çok konuda yardımcı olabilirim.

Bir şartım var: Beni eğer güldürmezseniz, söz veriyorum, size çok ciddî mevzulardan, yakası açılmadık fikirlerden bahsederim. İpucu:
-“Çok tanrılı dinlerin aslında tek tanrılı olması!“