Radyo Oyunları_{Bir Düş Alışverişi, Ağustosböcekleri, Manhattan’ın İyi Tanrısı}

Ağustosböcekleri de bir zamanlar insandılar. Hep şarkı söyleyebilmek için yemeye, içmeye ve sevmeye son verdiler. Şarkılara kaçışları sırasında gittikçe daha kuruyup küçüldüler; şimdi özlemleriyle yitik, özlemleriyle büyülenmiş olarak şarkılar söyleyip duruyorlar. Ama aynı zamanda da lanetlenmiş olarak, sesleri insan sesi olmaktan çıktığı için. "İnsanlar arasında gerçek bir iletişim kurabilmenin güçlüğü, sıradan yaşamların dışına çıkma isteğinin yaygınlığına karşın, bunun için gerekli adımları atabilme yürekliliğini çok az insanın gösterebilmesi, bu bağlamda en güçlüymüş gibi gözüken isteklerin sonunda çoğunlukla günlük yaşamda, 'kaynağı iki insan arasındaki ilişkide yatan' faşizmlere boyun eğilmesiyle noktalanması, gerçek anlamdaki aşkın, kurulu düzenlere ters düşen bir olgu niteliğini taşımasından ötürü asla gerçekleşememesi" Ingeborg Bachmann'ın radyo oyunlarının ana izleklerini oluşturur. Bachmann şiir dilini radyo oyunlarına taşırken bu türün yetkin örneklerini vermiş "zaman temsilcisi olabilme" özelliğini göstermiştir."