Sarmal

Sokakta başıboş ilerliyorum. Cücenin biri benden sadaka dileniyor. Görmezlikten gelince peşimden ayrılmıyor. Öyle sıkıştırıyor ki, rahatsız oluyorum. Soğukta, sokak lambalarının ışıklarını arkamda bırakarak karanlığa doğru ilerliyorum. Rahatsızlığım korkuya dönüşüyor. Bunu belli etmeden, sırf takibi bıraksın diye bir miktar bozukluğu cücenin eline sıkıştırıyorum. Pis pis sırıtıyor. Sanki, iyilik olsun diye değil de korkudan verdiğimi biliyor. Gülüşü öyle iğrenç ki, kanımı donduruyor. Bir anda ortadan kayboluyor. Neyse, artık yalnızım ya da öyle olduğumu sanıyorum. "Her roman yeni bir şehre gitmek gibidir; kimini büyülü, kimini kasvetli, kimini etkileyici bulabilirsiniz. Hayal gerçeğin tükendigi noktada var oluyorsa, gerçek hayal ettiğimizden az çok farklılaşıyor. Belki böylesi daha güzel; çünkü bu farklılık bize yeni bir hayalin kapılarını aralıyor... Bay B‘nin yaşadığı sarmal (çıkmaz), zamandan ve mekandan bağımsız, her devre ait bir gerceğin yansıması. Bay B ile aranızda bir bağ kurabilirsiniz veya yaşadıklarını saçma bulabilirsiniz ya da sadece bir yazarın yaratma çabasına şahitlik edebilirsiniz.