Selvinin Dalları

Rakamlı yaşamdan hoşlanmıyordu Selvi. Tarihleri yazarken kısaltıyor telefon numaralarını dahası kendi cep telefonunun numarasını bile ezberleyemiyordu. "Aslında matematiğim de belleğim de iyidir" diye açıklıyordu açıklama yapması bekleniyormuş gibi geldiğinde. Oysa aklında çok iyi tuttuğu şeyler de vardı. Asklepion'daki gelinciklerin en çok hangi sütunun dibinde öbeklendiğini kekik çayının sıcakta nasıl ferahlattığını hangi taşın üstüne oturursa hangi anıların kucağına düşeceğini iyi bilirdi.

Selvinin Dalları yaşamın seslerine kulağını renklerine gözünü dokunuşlarına tenini açan bir kadının öyküsü..

Gündelik yaşamın soluksuz koşusuna bir an ara verip duyguları dinlemeye başlamak.

Sezgilere kulak vermek.

Hayata karşı değil de hayatla birlikte akmak. Onun sunuğu armağanları şükranla kabul etmek.

Selvinin Dalları hayatla pişen derinleşen dönüşün bir insanın hikayesi.

Bizden biri Selvi kimi bilir belki de ta kendimiz..