Semiramis Sultan’ın Gözünden Şenlik

Semiramis estetik yaratısı öz bilinci; Özünün salt
kendilik idollerini dış dünya ikonla-rıyla ifadesi ve bu
ifade dolaylarında; kendi özünün cevherinden giderek
bağımsızlaşan formların ileri sürülmesidir. Buradaki
estetik giz ise kendi bildirimini kendi içinde taşımakta
ve Öz bilincinin sembollerine dönüşerek ilerlemektedir.
Özün ya da arı ben'in dışlaşması Doğu ve Batı
ikonlarının harmanlanmasıyla bir form parmaklığı
yaratmakta ve evrensel estetik bildirime doğru yol
almaktadır. Güzel olanı kendi öz düşüncesi ve duyumunda
arayan sanatçı öte yandan içkin ele geçmez kendinde
şey olarak belirlediği sembolik dille yan yollara
sapmadan ve kendi açıklığından hiçbir şey kaybetmeden
ulaşmak istediği form alanına varır ki biz burada
birdenbire evrensel bilince ilişkin verilerle
karşılaşırız. Semiramis tabloları Doğu ve Batı
paradigmaları gibi iki ayrı alanın devinimi olarak öz
bilincin arı duygularından ve kımıltısından evrilerek
sembollerle temsil edilen bir ütopyaya dönüşürler.