Sen Kırıkları_{Öpüşmediğimiz Her Gece, Dudakların Üşüyecek!}

Gidecek insanlarla Gelecekten bahsettik. Böyle başladı her şey. Delirttiler bizi. Kimi uykuya verdi kendini, kimi alkole, kimi aptallığına. Ama hep aynı acıyı dert edinmişlerdi. Hep aynı acıydı ortak noktaları. Bazen öyle birisi koyuyor ki bu noktayı, o noktadan sonra bütün cümleler tutarsızca devriliveriyor. Ve bu cümlenin elinden tutsan, sen de devriliyorsun. Bu yüzden hep ortak noktalarımız değil, ortak virgüllerimiz olsun istemiştim. Bilirsin ki, noktalar pek meraklıdır bitirmeye.