Seyithan Kurtlara Karşı

Kavganın, cesaretin, yalnızlığın, sevdanın, ölüme yazılmış hayatların hikayesi...
Seyithan arkasına bile bakmadan hızlı hızlı yürüyordu. Kurtlar, nerdeyse atın üzerine atlayacaklardı. Kurtlar, hızlıca ata koşuyorlardı ki Seyithan, şimşek hızında geri döndü. En arka­dan gelen lider Kurt’u alnının çakından vurdu. Kan fışkırdı, ılık ılık aktı, ak kara karıştı. Kurtlar lidersiz kaldı. Ölüm, onları fena kıstırmıştı, o gün. Bir an birbirine baktı Kurtlar, ürktüler. Kuy-ruklarını bacaklarının arasına alıp ve geri kaçmaya başladılar. Seyithan, hemen silahının kurma kolunu çekti. Kurşunu namluya sürdü ve ikinci kurşunu da ateşledi. Ateşler ateşlemez de ikinci Kurt, inleyerek yere çakıldı. Karın içinde dev­rildi. Diğer iki Kurt, dağa tırmandı. Dağı aşsalardı, kurtulacaklardı. Seyithan, bir deli rüzgâr gibi arkalarından koştu. Ayaküstü, üçüncü atışı yaptı. Üçüncü Kurt da vuruldu, inledi ve karın içine düştü. Dağın yamacından aşağılara yuvarlandı. Her şey, çok hızlı yaşandı. Yıldırım gibi hızlıydı, Seyithan.