Türk Ceza Hukukunda Marka Hakkına Tecavüz Suçları

Başlangıçta mal ve hizmetleri, onları tüketenlerin kolaylıkla ayırt edebilmesi amacıyla kullanılan markalar, zaman içinde bu temel ve ilkel fonksiyonunu aşarak, mal ve hizmetin kalitesine ve hatta bunları sunanların güvenilirliğine ilişkin fikir veren önemli işaretlere dönüşmüşlerdir. Üretim ve tüketim arasındaki ilişkiyi bu denli etkileyen marka kavramının ticari ve sosyal yaşamdaki etkisinin büyüklüğü arttıkça, kamu düzenini ilgilendiren bir konu haline gelmesi de kaçınılmaz olmuştur.
Marka haklarına ilişkin ceza hukuku koruması, marka hukuku disiplininin geçmişi düşünüldüğünde görece genç bir alan olarak kalsa da yüksek hızdaki ticari, teknolojik ve sosyal dönüşüm sebebiyle marka haklarına yönelik suçlarla mücadele de aynı hızla çetinleşmiştir. Örneğin, teknik gelişmeler marka taklitçiliği eylemlerinin "başarı" oranını arttırırken, sosyal medyanın etki alanının genişliği ve bu genişlik sebebiyle kontrolünün zorluğu da taklitçilik eyleminin, engin boyuttaki sanal bilgi yığını içinde kolaylıkla kaybolabilmesine neden olmaktadır. Bu durum da marka sahiplerinin haklarının, markalara güvenen tüketicilerin ve en nihayetinde toplumdaki güven algısının, bir başka deyişle kamu düzeninin korunmasında daha etkin ve caydırıcı uygulamalar için arayışa girilmesi sonucunu doğurmaktadır.
Kitapta ilk olarak, markanın geçirdiği kavramsal değişimler incelenmiştir. Marka hukukunda ceza hukuku korumasının gerekliliğine değinildikten sonra, marka hakkına tecavüz suçlarının Türk hukukunda düzenlenişi ve temyiz mahkemesinin yönelimleri ele alınmıştır. Neticeten, marka hakkına tecavüz suçlarına karşı özgürlük ve güvenlik hakkını sınırlayıcı hapis cezasını dahi öngörmüş olan bu ceza hukuku korumasının, hâlen ticari hacmi oldukça büyük olan bu eylemlerin önüne geçilmesinde nasıl daha caydırıcı bir niteliğe kavuşturulabileceği üzerinde durulmuştur.