Zamanın Hüznü

Yine ömrümüzden bir kaç saat bir kaç gün ve bir kaç yıl geçti. Kimimiz ömrümüzün belli kısmından gideni, Kimimiz geleceğine inandığımız zamanda olabileni, Kimileri de imkânsız olanları bekledi durdu... Geçen geçti bir daha geri gelmedi, Gelecekte olan bitende bir türlü dönmedi, Bizler için zaten imkânsız olan bir hayal ürününden ibaretti. Oysa ömür bizi, biz ömrü oyaladık durduk. Zaman hep ilaç sayıldı, inancımızı güçlendirdi. Hani hayıflanırız ya bizi sanırım üzen üzeni gördük. Ama arlanmadık, ibretlik halimize hiç ama hiç acımadık.